فوتبال استعاره‌ای از وضعیت اجتماعی است و پيروزي ايران در برابر ولز این بار به طور خاص این استعاره را بیشتر نشان داد.
به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، پژوهشگر و مدرس دانشگاه با حضور در برنامه گفتگوي ويژه خبري در خصوص تاثير پيروزي تیم ملی فوتبال کشورمان بر انسجام و روحیه و هویت ملی گفت: بازی یک وجه دراماتیک داشت، فوتبال استعاره‌ای از وضعیت اجتماعی است این بار به طور خاص این استعاره خودش را بیشتر نشان داد، یعنی تفسیر‌های نمادین که باید مراقب آن باشیم یعنی فاصله تفاسیر را با واقعیت حفظ کنیم خیلی هم نمی‌شود فوتبال را تفسیر ایدئولوژیک کرد، ولی یک حس و حالی وجود داشت که همه دریافت کردند، ما به یک فرمول و طرحی می‌رسیم، تفرقه، پرشیانی و ناامیدی می‌دهد شکست که این دقیقاً وضعیت بازی اول ما بود، تکلیف مان با خودمان مشخص نبود حتی در زمین و در جامعه و از آن طرف اتحاد، انسجام، امیدواری و هویت مندی، بچه‌ها این بار با حس خودشان سرود تیم ملی را هم خواندند، چنانچه اگر کسی هم در بازی نخواند نباید برجسته کرد که چرا خواند یا نخواند، ولی به هر حال تکلیف خودشان را ملت و مردم و دشمنان تا حدی روشن کردند، برای این ملت می‌جنگيدند و تا اخر هم می‌جنگند نمی‌شود وسط ایستاد، بنابراین ما این فرمول را دیدیم، دشمنان ما ایران پریشان را می‌پسندند، ایران بسامان را نمی‌پسندند، دشمنانی که به لحاظ تیمی هم با ما هم گروه شدند البته تیم‌های ملی فوتبال کشور‌ها دشمن ما نیستند، اما رسانه هایشان آمدند و دل بچه‌های ما را خالی کردند و طبیعتاً می‌خواستند در نتایج بازی‌ها نتیجه بگیرند.
سید حسین شهرستانی درباره استفاده از عرصه ورزشی برای اتحاد، انسجام و همبستگی در عرصه‌های بزرگتر کشور نيز گفت: بازی پیش روی داریم که بازی آخر ما در این مرحله خواهد بود که امیدواریم بازی آخر در این جام نباشد، اولا باید توجه کنیم به فرض اینکه در بازی سوم نتیجه مطلوب نگرفتیم، فوتبال چنین ماهیتی دارد مهم این است متحد و منسجم باشیم، در واقع این خط بالاخره به نتیجه می‌رسد، اگر نتیجه مطلوبی در بازی بعدی بگیریم و آمریکا را شکست دهیم و وارد مرحله بعدی شویم، این را هم باید از این طرف حواس مان باشد که این شادی باعث نشود که ما مشکلات مان را در جای دیگر نادیده بگیریم، به هر حال شرایط اجتماعی که در این دو سه ماه اخیر به وجود آمد بخشی اغتشاشات و مداخلات بیگانگان بود و بخشی هم اعتراضات به حق بخشی از مردم بود، شکاف‌هایی در جامعه به وجود آمده بود و ما سالیان درازی نادیده گرفتیم، تلمبار بحران‌های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی بود، بخشی از جامعه می‌خواست دیده شود و فرصت دیده شدن شاید در عرصه‌هایی پیدا می‌کرد، حس هم سرنوشتی که امروز مهمترین عنصر هویت ملی است که ما در فوتبال می‌فهمیم شاید بخش بسیار کوچک از جامعه که شاید با تیم ملی ما همدل نباشد، این بخش کوچک در آن هم سرنوشتی حس مشترک پیدا نکرده است، اگر هم نتایج خوبی گرفتیم نباید باعث شود مشکلات را فراموش کنیم.
